سفر امروز: نام کاشان با گلاب و گلابگیری پیوند ناگسستنی دارد. با این حال باید دانست که وقتی از گلاب کاشان سخن به میان می‌آید، منظور مجموعه‌ای از شهرها و روستاهایی است که شهرستان کاشان را تشکیل می‌دهند. منطقه‌ای که گلابگیری در آن، جدای از فعالیتی برای کسب و کار، نوعا آیینی است که کمتر کسی ممکن است بختِ تماشای آن را داشته باشد و جذبش نشده باشد.
گلابگیری در ایران دوره‌ای کمتر از دو ماهه د ارد. از اوایل اردیبهشت آغاز می‌شود و تا اواخر خرداد ادامه پیدا می‌کند؛ اگر در این دو ماه به کاشان سفر کنید، بسته به زمان رسیدن گلها، ممکن است هر روز شاهد گلابگیری در یکی از مناطق متنوع این شهرستان باشد.
گلاب کاشان هر ساله علاوه بر استفاده در داخل کشور، درآمدزایی و ارزآوری خوبی هم از طریق صادرات به کشورهای همسایه و جهان دارد و در شست‌وشوی کعبه هم هر ساله از این گلاب استفاده می‌شود.
تماشای مراسم گلابگیری و چیدن گل‌های محمدی هرساله عده زیادی را به کاشان می‌کشاند و هزاران گردشگر داخلی و خارجی از گلابگیری کاشان دیدن می کنند.
گلابگیری در کاشان معمولا در اکثر شهرهای اطراف کاشان که کوهستانی هستند، انجام می گیرد. دلیل اصلی آن هم این است که این مناطق کوهستانی به لحاظ اقلیمی شرایط بسیار مساعدی برای پرورش گل محمدی دارند و این گل در آن مناطق کیفیت بالایی دارد. اگرچه مناطق کویری کاشان هم گل محمدی دارند اما کیفیت این گل در مناطق کوهستانی به مراتب بهتر است.
در سفری که نیمه اول خراد ۱۴۰۴ به «کامو» در شهرستان کاشان داشتیم، از نزدیک شاهد فعالیت گلاب‌گیران در این شهر سرد و ییلاقی بودیم. تماشای آن‌همه زیبایی و رنگ‌های دل‌انگیز در خنکای هوای خردادماه کامو، در جوار رصدخانه ملی ایران که در این شهر واقع شده، تجربه بسیار جذابی از این سفر برایمان به جا گذاشت. آن هم در روزهایی که اغلب نقاط ایران از داغی هوا رنج می‌برند.
کامو در دامنه رشته کوه‌های کرکس قرار دارد؛ اکثر زمین‌های زیر سطح کشت در این منطقه بخاطر شرایط آب و هوایی به پرورش گل محمدی اختصاص یافته است و یکی از شهرهای اصلی تهیه گلاب کاشان است.
این شهر به لحاظ تاریخی، طبیعی، فرهنگی، نجوم و گردشگری بسیار جذاب، دیدنی و دارای شاخصه‌های متعددی است که انگیزه سفر به آن و گشت و گذار در کوچه‌باغ‌هایش را بالا می‌برد. خصوصا برای بومگردان علاقه‌مند به آداب و سنن ایرانی؛ چرا که این منطقه در مرکز فلات ایران، با همه ویژگی‌های منحصر به فردش، خصلت‌ها، باورها و به طور کلی حال و هوایی به قاعده ایرانی دارد.
رصدخانه ملی ایران در کامو، خود جاذبه‌ای است در کنار گردشگری طبیعی و بومگردی. روشن است که اجتماع آیین گلابگیری از یک سو، معماری بومی خانه‌ها و کوچه‌باغ‌ها از سوی دیگر در کنار رصدخانه ملی ایران و چهارمین رصدخانه بین‌المللی دنیا، چند نوع از انوع گردشگری را در این منطقه به جاذبه‌ای برای سفر تبدیل کرده است.
کامو در ارتفاعات قرار گرفته است و به دلیل آب و هوای معتدل سردسیری و رودخانه دائمی پر آب و فراوانی آبهای جاری، پوششی تماما سبزدار دارد؛ در همنشینی با «ورسوره» یا همان خاک سرخ که مختص این منطقه است. از اغلب نقاط کامو، کوه‌های اطراف با پوشش انبوه درختان، چشم‌اندازی وصف‌ناپذیری دارد .
این روزها در اغلب خانه‌های «کامو» دیگ‌های بزرگی یکی پس از دیگری ردیف شده‌اند و برای گلابگیری صف کشیده‌اند. کثرت این دیگ‌ها نشان از آن دارد که به لحاظ اقتصلادی هم گلابگیری اهمیت زیادی برای مردمان کامو دارد. همچنین به صضورت وصلی، نوعی اشتغالزایی هم با آن همراه است.
شهر کامو ۱۵۰ کارگاه سنتی گلابگیری دارد و بنا به گزارشی که پیشتر در یکی از خبرگزاری‌ها منتشر شده بود، بعضی از این کارگاه‌ها با موازین و استانداردهای بهداشتی هماهنگ هستند و سیب سلامت دارند. آن‌ها به سبب برخورداری از سیب سلامت، مکجاز هستند محصولات خود به طور مستقل عرضه کنند و واحدهای تولیدی فاقد سیب سلامت، محصولات خود را از طریق خطوط صنعتی مستقر در این شهر به متقاضیان ارائه می‌دهند. از گلاب‌های دارای سیب سلامت در منطقه کامو، صادرات هم صورت می‌گیرد و عمدتا به کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس ارسال می شود. این محصول ظرفیت‌هایی بسیار بیشتر دارد و می‌تواند به نقاط مختلف دنیا ارائه شود.
جدای از گلاب، از گل محمدی «کامو» به طور مستقیم محصولات دیگری هم تولید می‌شود که از آن‌ها می‌توان به عطرهای سنتی اشاره کرد.
اگر گذرتان به شهرستان کاشان افتاد، بخش قمصر و شهر کامو ر ا از یاد نبرید.
